برکه مصنوعی به شکل منظم و نامنظم طراحی می شود اما به دلیل زیبایی بیشتر از شکل نامنظم استفاده می شود. از مزایای این آبنما افزون بر جذابیت، همانند دیگر آبنماها تلطیف و پاکسازی هوای پارک یا فضای سبز است.
ساخت برکه مصنوعی از آبنماهای دیگر ساده تر بوده به طوری که می توان بسیار سریع یک برکه کوچک احداث کرد. به طوری که برای احداث برکه مصنوعی ابتدا طرح را مطابق نقشه بر زمین مورد نظر پیاده کرده سپس اقدام به خاکبرداری می کنیم، اگر مساحت برکه کوچک است عمق خاکبرداری نیز زیاد نخواهد بود و چنانچه مساحت برکه متوسط باشد خاکبرداری نیمه عمیق و در صورتی که مساحت برکه بالا باشد دیگر تبدیل به دریاچه مصنوعی شده و از حالت یک برکه یا آبگیر کوچک در خواهد آمد و عمق در قسمت هایی ممکن است کمی بیشتر یا کمتر شود. در هر صورت پس از خاکبرداری خاک کف کوبیده و با لایه ژئوممبران یا لایه های عایق پوشانده شده و پس از آبریزی در آن، از روش های مختلف می توان از گیاهان مرداب و آبزی مختلف استفاده کرد. برای نظافت برکه های مصنوعی می توان افزون بر نظافت معمول از آبزیان و گیاهان مخصوص استفاده کرد.
کانال های آب می توانند جنبه تزیینی داشته باشند و به صورت آبشار و جویبار طراحی شوند. در برکه ها ضمن اینکه آب راکد است می تواند متحرک هم باشد و باید توجه داشت گیاهانی که در داخل و یا نزدیک برکه کاشته می شوند باید با طرح و گل های تزیینی منطقه هماهنگی داشته باشند.
مهمترین خاصیتی که گیاهان آبزی در برکه ها دارند تولید اکسیژن و افزایش رطوبت هواست که در خنک کردن هوای منطقه نقش مهمی دارد. گیاهانی نظیر آلاله آبی و نیلوفر آبی با برگ های خود سطح آب را می پوشانند و ایجاد سایه می کنند که به خودی خود باعث می شود آب در فصل تابستان زود گرم نشود. از نخل مرداب و بید مجنون هم در کنار این برکه ها می توان جهت افزایش زیبایی استفاده نمود.